Hellas Verona-Napoli (Serie a)
Je
zit in Italië, op een half uur met de trein van Verona, je bent vrij en Hellas
speelt thuis tegen Napoli. Dan is er maar 1 juiste optie. Juist, deze wedstrijd
bezoeken!
Aangezien de aftrap om 18.00 was, werd er rond 14.00 afgereisd richting Verona. Aangekomen in deze stad werd er lekker door het zonnetje richting stadion gelopen. Onderweg merkt men meteen dat je toerist bent, en proberen ze je van alles aan te smeren van polsbandjes voor Afrika tot een taxi rit voor belachelijke prijzen.
Eenmaal aangekomen bij het stadion meteen een toegangsbewijs aangeschaft, waar je meteen merkt hoe streng de controles zijn. Je hele ID wordt gecheckt en ingevoerd in de computer. Nadat het kaartje gekocht was, was er nog ruim voldoende tijd voor een paar lekkere pilsjes in de zon en om wat rond te struinen rond het stadion. Dit struinen duurde echter niet lang, omdat ik een Italiaans papier in m'n handen gedrukt kreeg wat betrekking had tot de fanatieke tribune. Nadat ik ongeveer 3 woorden uit deze tekst had zagen ze me bedenkelijk kijken, en vroegen waar ik vandaan kwam en waarom ik naar hun wedstrijd kwam kijken. Toen ze hoorde dat ik een Nederlander was en dat ik ook fanatiek supporter was, was het meteen goed. Ik moest mee naar hun eigen cafe waar en aardig wat bier door heen ging. Natuurlijk wil je wat terug doen voor deze gastvrijheid maar dat was niet de bedoeling, ik was te gast bij hun en alles was gratis voor mij. Na lange, gezellige en gebrekkig Engels/Italiaanse gesprekken over het voetbal daar en bij ons was het tijd om afscheid te nemen, aangezien ik geen kaarten had voor dezelfde tribune en de controles nogal streng waren kon ik hun vak niet op.
Eenmaal aangekomen bij de ingang van mijn eigen vak, kwamen de strenge controles weer boven. ID check, en strenge fouillering. Na dit alles was ik eindelijk binnen en kon ik rustig rond kijken in het Stadio Marco Bentagodi, opvallend en in tegenstelling tot Nederland was de curva al anderhalf uur voor de wedstrijd propvol en goed te horen en te zien door middel van zang en de vele megavlaggen. Het uitvak van Napoli daar in tegen was vrij matig gevuld zoals bij de meeste Italiaanse wedstrijden door de strenge regelgeving die geldt voor uitwedstrijden. Er werd nog maar rustig een biertje gehaald aan de bar, om de tijd af te wachten tot de wedstrijd.
Bij het betreden van het veld werd er veel gebruik gemaakt van pyro, geweldig om te zien. Na een minuut stilte, onbekend voor mij wie er werd herdacht begon de wedstrijd. Vanaf minuut 1 heerste een ongekende sfeer in het stadion, waar Hellas aan de bal was alleen maar pro songs en bij balbezit van Napoli helse fluitconcerten en vlogen de merda's en vaffanculo's je om de oren. Opvallend was dat zelfs het rolstoel vak vlak bij me zo fanatiek als wat was. Ook gedurende wedstrijd werd er gewoon gebruik gemaakt van pyro, ook op andere vakken iedereen was even fanatiek.
In de rust werd er nog wat gepraat met andere mensen op de tribune, maar dit verloopt natuurlijk niet soepel met het heel gebrekkige Engels van de Italianen en mijn minimale Italiaanse woordenschat. Met nog een vers biertje in de hand werd de rust en een deel van de tweede helft beleeft, dit was helaas wel het laatste biertje want daarna had de bierverkoper geen zin meer en gooide zijn bar maar dicht en ging rustig op de tribune zitten. Zo werd er een groot deel van de tweede helft zonder bier beleeft, maar wel met een geweldige sfeer en nog een goal. Na afloop werd het feestje tussen de spelers en fans nog even bekeken alvorens terug te lopen naar het station en de trein te nemen terug naar het dorp. Hier moest nog even onderhandel worden over de taxi prijs, want deze was ineens omhoog gegaan in plaats van €15 zaterdagnacht was het nu opeens €20 omdat het zondag was. Dit werd natuurlijk even op zijn Hollands terug gebracht naar €16 en zo kwam ik terug op de camping na een mooie dag Verona.
Aangezien de aftrap om 18.00 was, werd er rond 14.00 afgereisd richting Verona. Aangekomen in deze stad werd er lekker door het zonnetje richting stadion gelopen. Onderweg merkt men meteen dat je toerist bent, en proberen ze je van alles aan te smeren van polsbandjes voor Afrika tot een taxi rit voor belachelijke prijzen.
Eenmaal aangekomen bij het stadion meteen een toegangsbewijs aangeschaft, waar je meteen merkt hoe streng de controles zijn. Je hele ID wordt gecheckt en ingevoerd in de computer. Nadat het kaartje gekocht was, was er nog ruim voldoende tijd voor een paar lekkere pilsjes in de zon en om wat rond te struinen rond het stadion. Dit struinen duurde echter niet lang, omdat ik een Italiaans papier in m'n handen gedrukt kreeg wat betrekking had tot de fanatieke tribune. Nadat ik ongeveer 3 woorden uit deze tekst had zagen ze me bedenkelijk kijken, en vroegen waar ik vandaan kwam en waarom ik naar hun wedstrijd kwam kijken. Toen ze hoorde dat ik een Nederlander was en dat ik ook fanatiek supporter was, was het meteen goed. Ik moest mee naar hun eigen cafe waar en aardig wat bier door heen ging. Natuurlijk wil je wat terug doen voor deze gastvrijheid maar dat was niet de bedoeling, ik was te gast bij hun en alles was gratis voor mij. Na lange, gezellige en gebrekkig Engels/Italiaanse gesprekken over het voetbal daar en bij ons was het tijd om afscheid te nemen, aangezien ik geen kaarten had voor dezelfde tribune en de controles nogal streng waren kon ik hun vak niet op.
Eenmaal aangekomen bij de ingang van mijn eigen vak, kwamen de strenge controles weer boven. ID check, en strenge fouillering. Na dit alles was ik eindelijk binnen en kon ik rustig rond kijken in het Stadio Marco Bentagodi, opvallend en in tegenstelling tot Nederland was de curva al anderhalf uur voor de wedstrijd propvol en goed te horen en te zien door middel van zang en de vele megavlaggen. Het uitvak van Napoli daar in tegen was vrij matig gevuld zoals bij de meeste Italiaanse wedstrijden door de strenge regelgeving die geldt voor uitwedstrijden. Er werd nog maar rustig een biertje gehaald aan de bar, om de tijd af te wachten tot de wedstrijd.
Bij het betreden van het veld werd er veel gebruik gemaakt van pyro, geweldig om te zien. Na een minuut stilte, onbekend voor mij wie er werd herdacht begon de wedstrijd. Vanaf minuut 1 heerste een ongekende sfeer in het stadion, waar Hellas aan de bal was alleen maar pro songs en bij balbezit van Napoli helse fluitconcerten en vlogen de merda's en vaffanculo's je om de oren. Opvallend was dat zelfs het rolstoel vak vlak bij me zo fanatiek als wat was. Ook gedurende wedstrijd werd er gewoon gebruik gemaakt van pyro, ook op andere vakken iedereen was even fanatiek.
In de rust werd er nog wat gepraat met andere mensen op de tribune, maar dit verloopt natuurlijk niet soepel met het heel gebrekkige Engels van de Italianen en mijn minimale Italiaanse woordenschat. Met nog een vers biertje in de hand werd de rust en een deel van de tweede helft beleeft, dit was helaas wel het laatste biertje want daarna had de bierverkoper geen zin meer en gooide zijn bar maar dicht en ging rustig op de tribune zitten. Zo werd er een groot deel van de tweede helft zonder bier beleeft, maar wel met een geweldige sfeer en nog een goal. Na afloop werd het feestje tussen de spelers en fans nog even bekeken alvorens terug te lopen naar het station en de trein te nemen terug naar het dorp. Hier moest nog even onderhandel worden over de taxi prijs, want deze was ineens omhoog gegaan in plaats van €15 zaterdagnacht was het nu opeens €20 omdat het zondag was. Dit werd natuurlijk even op zijn Hollands terug gebracht naar €16 en zo kwam ik terug op de camping na een mooie dag Verona.