FCV Dender eh-eendracht aalst (3e klasse a)
Zondag de 31e hadden we weer een Ultra awayday gehad. Deze keer zijn we afgereisd naar de Denderstreek om onze vrienden van SC Eendracht Aalst oftewel de Onion Party Crew te steunen in de derby tegen FCV Dender in Denderleeuw. Om 8 uur werd er zondagochtend verzameld op het Gerardus plein. Nadat er een aantal doeken gehaald waren bij het stadion was het tijd om naar Aalst te rijden. Met 4 volle auto’s reden we naar Aalst. Doordat we vooraf besloten hadden om toch wat pyro mee te nemen, ook al had de OPC een redelijke voorraad klaar liggen. Onderweg reed een van de auto’s eerst naar Baarle Hertogh om onze pyro op te halen. Eenmaal onderweg duurde het niet lang voordat de eerst pilsjes open getrokken werden. Na een korte stop bij de benzinepomp voor een broodje en een Red bull reden we weer snel aan, hoe eerder we in de kroeg staan hoe beter was het motto. Eenmaal in Aalst aangekomen waren we zo bij het station en op het stationsplein stond de kroeg waar we afgesproken hadden met onze vrienden. Ze zagen ons al aankomen en we werden warm ontvangen door de OPC. Na een kort gesprek over de te komen dag werd snel gang gezet naar de bonnenverkoper en naar de bar, droogstaan was vandaag geen optie! Na een tijdje wachten arriveerde ook onze laatste auto en even later werd er een groepsfoto gemaakt. Ondertussen werd er overal pyro afgestoken, rookbommen fakkels en nitraten waren de favorieten (enkele Eindhovenaren vonden de strijkers ook heel interessant) daarna werden vele kelen geschraapt om de liederen van "d'n iendracht" te zingen. Voor ons als "Hollanders" was het toch lastig, :"huh wat zingen ze nou? Ik versta er geen hol van!" klonk het. Oefening baart kunst zeggen ze altijd en even later kenden ook wij alle liederen uit ons hoofd. 10 bier later was het dan toch tijd om naar het station toe te lopen en de trein naar Denderleeuw te pakken. Samen met de OPC liepen we al zingend met pyro om ons heen naar de trein toe. Eenmaal op het perron aangekomen stapten we de trein in. Er moest flink duw en trek werk aan t pas komen als je de trein in wilde maar de reis was onvergetelijk. Er zat een sfeer in waar je u tegen zegt! Eenmaal aangekomen in Denderleeuw liepen we de trein uit en werden we meteen opgehouden door zo'n 60 man aan "flikken". Na een kleine 10 minuten wachten was het dan tijd om de corteo te beginnen. Het doek van OPC ging voorop met een hoop vuurwerk. Als eerste moesten we door de stationstunnel waar je op een gegeven moment geen hand voor ogen meer kon zien door de dikke rookwolken die binnen hingen, lopen deed je deels op gevoel maar je kon natuurlijk ook gewoon kijken waar de fakkels naar toe liepen. Tijdens de corteo stopten we een aantal keer om de groep bij elkaar te houden en om "al te samen" te zingen. Na een corteo van een klein uur kwamen we aan in het stadion van Dender, een saai stadion waar normaal niets te beleven valt maar vandaag was dat wel anders. Het thuisvak zat nog niet voor een kwart vol toen wij met 1500 man binnenkwamen. We zochten snel de frituurkraam op en natuurlijk de bar. Na een tijdje zagen we wat beweging op het thuisvak. Het rumoer was ons al bereikt dat Helmond uitgenodigd zou zijn door Dender. En ja hoor daar liepen een aantal jochies van Helmond een vlag aan de tribune te hangen. Na een vocaal welkom aan Helmond vol met handgebaren was het dan tijd dat de wedstrijd zou beginnen. Bij opkomst van de spelers werd vanuit onze kant veel pyro afgestoken. Fakkels rookpotten en knallen waren overal op het vak aanwezig. Al snel na de aftrap was het raak! 0-1 voor Eendracht! Niemand zag de goal maar hij zat er wel in! Daarna verslapte Aalst en kwam Dender een aantal keer gevaarlijk op. Dat resulteerde in 2 doelpunten. Bij rust stond het dan ook 2-1 voor Dender. Net voor rust kregen we in de gaten dat een van onze jongens niet helemaal goed meer ter been was en meegenomen moest worden naar de EHBO post voor onderzoek. Hier heeft hij helaas de rest van de wedstrijd gezeten omdat de politie het niet toestond dat hij terug naar het uitvlak zou gaan. Na de wedstrijd was het nog te risicovol om naar het uitvak te lopen voor hem dus werd hij per ambulance naar het ziekenhuis in Aalst gebracht vanwaar hij weer bij de groep mocht keren. Na rust kwamen de ajuinen erg sterk uit de kleedkamer. Na een aantal minuten spelen stond het 2-2 en even later ook nog 2-3! Even later hoorden we wat geschreeuw van beneden komen. We keken nar beneden en ja hoor, daar stond iemand op het veld om even duidelijk te maken aan de Dender supporters en de Helmonders wat hij van ze vindt. Dit werd door de toegestormde stillen, stewards en gewone agenten niet in dank afgenomen. Hij werd meegenomen naar een politie busje waar hij, zoals een stille ons vertelde, nog wel even zou blijven zitten. De "supporters" van Dender konden de achterstand en de actie van de persoon uit het uitvak niet goed verwerken dus besloten ze massaal vuurwerk het veld op te gooien. Nadat de wedstrijd stilgelegd werd en de stadionspeaker vriendelijk vroeg of ze daarmee op konden houden werd de wedstrijd weer vervolgt. Nog geen minuut later werd het weer gelijk. En even later werd het ook nog 4-3 voor Dender die ineens veel sterker waren. Op het einde van de wedstrijd gooide Eendracht het nog op een slotoffensief en was het in de laatste minuut dat Aalst de gelijkmaker maakte. Het hele uitvak was door het dolle heen! Pyro vloog weer langs de oren en Dender werd nog maar eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat fusieclubs niet te accepteren zijn! Het eindsignaal klonk en de spelers kwamen onze kant op gelopen, want zoals na elke wedstrijd werd er door een van de spelers weer een lied ingezet. Ajooooineeeen klonk het vanuit het veld. Zo werden er Vlaamse zinnen over en weer geschreeuwd en gezongen. Nadat onze harten longen en lever het bijna begaven was het tijd om terug te keren naar Aalst. De terugweg leek ineens wel 2 keer sneller met agenten achter je aan die je eens flink met de knuppel en het schild te grazen namen als je niet doorliep. Bijna bij het station aangekomen kwamen we een café tegen waar we even bleven staan. De trein zou toch pas over een half uur vertrekken dus werden de kelen nog even gesmeerd met een aantal heerlijke glazen Jupiler. Eenmaal in de trein merkte iedereen dat de reis ons flink afgemat had en die schade was pijnlijk duidelijk door de 2 jongens die voor ons op dat moment nog op een onduidelijke plek verbleven. Terug in Aalst was de kebabzaak het eerste wat we zagen en ja dan kan je ook niks anders dan even een kapsalon naar binnen werken. Onze zieke werd opgehaald in het ziekenhuis. Die stond inmiddels al buiten omdat hij de drang naar nicotine niet kon weerstaan. Even later kwam ook de laatst verloren man vanuit een flikkenbusje aangerend. Hij was weer vrij en dat moest gevierd worden! Er werden nog een aantal pilsjes naar binnen getikt en dan was het toch echt tijd om huiswaarts te keren. Na een enorme dank aan OPC en een afspraak voor een volgende ontmoeting stapten we onze auto's in en reden we weer naar Eindhoven naar ons trouwe café waar we nog eens de dag bespraken. Dit was een dag om niet snel te vergeten! Via deze weg willen we SC Eendracht Aalst en in het bijzonder OPC nog eens hartelijk bedanken voor deze dag. Proost op een hechte vriendschap mannen!
EENDRACHTFCE!
De foto's van deze dag komen van verschillende telefoons en social media af, dit omdat niet iedereen de gehele wedstrijd heeft meegemaakt. Hierdoor kan het fotoverslag wat rommelig zijn, onze excuses.