Atalanta Bergamo-sassuolo (serie a)
Atalanta Bergamo, 1 van de clubs die bovenaan mijn lijst stond om te bezoeken tijdens deze 10 weken Italië. Gelukkig deed de mogelijkheid zich voor om deze club te bezoeken, 21 april tegen Sassulo was de juiste mogelijkheid. Op deze vrije zondag werd er 's morgens vroeg om 9 uur vertrokken vanuit de camping, waar er eerst een stuk met de bus afgelegd moest worden. Binnen 20 minuten werden we met zijn tweeën afgezet op het station van Varese., vanuit hier werd er een trein gepakt naar het '''station'' van Milaan Porta Garibaldi, hier hadden wij zo'n kwartier om over te stappen. Echter moest er hier nog wel een kaartje gekocht worden voor het volgende traject naar Bergamo, deze kaartjes konden uiteindelijk na heel wat zoekwerk buiten om de hoek bij de kiosk gekocht worden omdat de stationshal meer weg had van een oorlogsgebied dan een stationshal. Na het laatste stuk van de 3 uur te hebben gereisd werd er aangekomen in het zonnige Bergamo.
Eenmaal in Bergamo werd er even snel gegeten, omdat het inmiddels alweer bijna 1 uur was. Na snel wat van de bekende fastfoodketen met de grote gele M te hebben gegeten werd er koers gezet naar het oude stadion van Atalanta, na heel wat zoekwerk, vele vragen werd het stadion bereikt. Er werd snel een kaartje gekocht voor een vak direct naast de Curva Nord, omdat er geen kaarten voor dit vak op de prijslijst stonden. Nadat wij de kaartjes opzak hadden werd er maar koers gezet om ons Alcohol promillage wat op te hogen, dit kreeg echter wel een ander gevolg dan verwacht, Er werd wat rondgelopen en gezocht, tot we bij een barretje uitkwamen waar iedereen met grote flessen bier stond. Perfect dus, echter kwamen deze flessen niet van deze bar af. We kwamen vrij snel, lees binnen 5 minuten aan de praat met een groepje van de Curva Nord. Deze jongens vroegen waar we vandaan kwamen, en wat de reden was van ons bezoek. Wij kwamen uit Nederland, en toen was het eigenlijk al meteen goed en kregen meteen 2 grote flessen bier in de hand gedrukt. De bar zelf was dicht voor 4 weken, vanwege ongeregeldheden met de politie dus nam iedereen zelf bier mee. Er werd een lange tijd gepraat, ervaringen uitgewisseld, foto's laten zien van elkaars clubs en de chaotische taferelen bekeken. Elke journalist die de naastgelegen parkeerplaats opging werd staande gehouden, en kreeg een dode varkenskop over zijn raam en beledigend toegezonden omdat de media een verkeerd beeld zou scheppen over de Curva Nord. De varkenskop was over van de maaltijd, omdat voor elke thuiswedstrijd een varken word gegeten als sneer naar de rivaal Brescia die ''the pigs'' genoemd worden. Rond kwart over 2 vertrokken deze jongens naar het stadion om de tribune te betreden, ze vroegen voor welk vak wij kaarten hadden en lieten onze tickets zien. Dit waren helaas zo als wij wisten geen kaarten voor hun vak, maar dit gingen hun wel even regelen voor ons zoals dat alleen in Italië kan. De jongens praten even wat met de stewards, vervolgens komt er weer iemand anders bij en zo ging dit even door. Uiteindelijk konden wij niet meteen mee het vak op omdat er nog politie in het stadion stond, de jongens vertelden ons naar de steward op ons vak te lopen die gesproken had met de jongens en de andere stewards. De steward heeft ons 2 plaatsen aangewezen vooraan het vak, en zou in de gaten houden wanneer de politie weg was en ons komen halen. Wij hadden vanaf deze plaatsen goed zicht op zowel het veld als de Curva Nord, na ongeveer 20 minuten kwam deze steward terug en wees dat we snel mee moesten komen naar achter. Daar werd snel het hek opengemaakt, en konden wij de Curva Nord op. Er werd wat rond gekeken naar de jongens die we ontmoet hadden, en zagen deze precies in het midden van de tribune staan. Het leek ons niet slim om tussen de rest door die kant op te lopen, dus werd er gekozen om tot de rust op een ''rustige'' plaats te gaan staan aan de zijkanten Dit had ook weer een voordeel, vlak voor de rust scoorde German Denis met een fantastische halve omhaal de 1-0. Zoals vaak in de zuidelijk gelegen landen rent iedereen naar voren, of valt over elkaar heen. Aangezien wij bijna vooraan stonden, konden ook wij mee rennen naar voren en deze fantastische goal vieren.
De jongens in het midden hadden ons inmiddels en vonden het geweldig om ons te zien en mee te leven, er werd meteen maar verteld dat wij met hun mee naar boven moesten. Er werd eerst nog even wat gedronken, wat wij gratis in onze handen gedrukt kregen. Iets terug geven van onze kant was geen optie, dit mocht niet omdat wij te gast waren. Vlak voor het begin van de 2e helft werd er naar boven gelopen, waar iedereen aan de kant ging voor deze jongens om hun eigen plaats weer op te zoeken. In het begin werden wij nog wat raar aangekeken, maar nadat iedereen zag dat wij bij dit groepje hoorden en net zo fanatiek meededen was dit al snel goed. Van de 2e helft kan ik me weinig herinneren, alleen dat de sfeer nog gekker was dan ik al dacht vanaf het andere vak. Continu word er gezongen, gezwaaid met vlaggen en geklapt. Doet er 1 iemand niet mee, word deze meteen aangesproken door 1 van de 12 capo's.. Na afloop vroegen de jongens of wij nog mee wat bier te drinken met hun ergens in het centrum, maar aangezien wij nog 3 uur moesten reizen met de trein leek ons dit geen slim plan helaas. Er werd afscheid genomen, en contact gegevens werden uitgedeeld. De jongens gingen de kroeg in, en wij zijn snel de trein ingestapt om met nog wat blikjes bier in de trein na te genieten van deze geweldige dag.
Aangekomen in Varese kwamen we echter nog voor een mindere verassing te staan, de bussen reden niet meer ondanks dat er volgens de borden om 9 uur nog bussen zouden gaan. Er werd opzoek gegaan naar een taxi, na 1 boze taxichauffeur die ons weigerde werd er na een halfuurtje zoeken en wachten een taxi gevonden die ons zou brengen. Deze taxichauffeur had duidelijk haast, want er werd met zo'n kleine 140 kilometer per uur door de bergen heen geracet. Voordeel was wel dat we dus binnen 10 minuten weer op de camping stonden, om onze ervaringen te delen met de rest.
FORZA ALLAGARI!
Eenmaal in Bergamo werd er even snel gegeten, omdat het inmiddels alweer bijna 1 uur was. Na snel wat van de bekende fastfoodketen met de grote gele M te hebben gegeten werd er koers gezet naar het oude stadion van Atalanta, na heel wat zoekwerk, vele vragen werd het stadion bereikt. Er werd snel een kaartje gekocht voor een vak direct naast de Curva Nord, omdat er geen kaarten voor dit vak op de prijslijst stonden. Nadat wij de kaartjes opzak hadden werd er maar koers gezet om ons Alcohol promillage wat op te hogen, dit kreeg echter wel een ander gevolg dan verwacht, Er werd wat rondgelopen en gezocht, tot we bij een barretje uitkwamen waar iedereen met grote flessen bier stond. Perfect dus, echter kwamen deze flessen niet van deze bar af. We kwamen vrij snel, lees binnen 5 minuten aan de praat met een groepje van de Curva Nord. Deze jongens vroegen waar we vandaan kwamen, en wat de reden was van ons bezoek. Wij kwamen uit Nederland, en toen was het eigenlijk al meteen goed en kregen meteen 2 grote flessen bier in de hand gedrukt. De bar zelf was dicht voor 4 weken, vanwege ongeregeldheden met de politie dus nam iedereen zelf bier mee. Er werd een lange tijd gepraat, ervaringen uitgewisseld, foto's laten zien van elkaars clubs en de chaotische taferelen bekeken. Elke journalist die de naastgelegen parkeerplaats opging werd staande gehouden, en kreeg een dode varkenskop over zijn raam en beledigend toegezonden omdat de media een verkeerd beeld zou scheppen over de Curva Nord. De varkenskop was over van de maaltijd, omdat voor elke thuiswedstrijd een varken word gegeten als sneer naar de rivaal Brescia die ''the pigs'' genoemd worden. Rond kwart over 2 vertrokken deze jongens naar het stadion om de tribune te betreden, ze vroegen voor welk vak wij kaarten hadden en lieten onze tickets zien. Dit waren helaas zo als wij wisten geen kaarten voor hun vak, maar dit gingen hun wel even regelen voor ons zoals dat alleen in Italië kan. De jongens praten even wat met de stewards, vervolgens komt er weer iemand anders bij en zo ging dit even door. Uiteindelijk konden wij niet meteen mee het vak op omdat er nog politie in het stadion stond, de jongens vertelden ons naar de steward op ons vak te lopen die gesproken had met de jongens en de andere stewards. De steward heeft ons 2 plaatsen aangewezen vooraan het vak, en zou in de gaten houden wanneer de politie weg was en ons komen halen. Wij hadden vanaf deze plaatsen goed zicht op zowel het veld als de Curva Nord, na ongeveer 20 minuten kwam deze steward terug en wees dat we snel mee moesten komen naar achter. Daar werd snel het hek opengemaakt, en konden wij de Curva Nord op. Er werd wat rond gekeken naar de jongens die we ontmoet hadden, en zagen deze precies in het midden van de tribune staan. Het leek ons niet slim om tussen de rest door die kant op te lopen, dus werd er gekozen om tot de rust op een ''rustige'' plaats te gaan staan aan de zijkanten Dit had ook weer een voordeel, vlak voor de rust scoorde German Denis met een fantastische halve omhaal de 1-0. Zoals vaak in de zuidelijk gelegen landen rent iedereen naar voren, of valt over elkaar heen. Aangezien wij bijna vooraan stonden, konden ook wij mee rennen naar voren en deze fantastische goal vieren.
De jongens in het midden hadden ons inmiddels en vonden het geweldig om ons te zien en mee te leven, er werd meteen maar verteld dat wij met hun mee naar boven moesten. Er werd eerst nog even wat gedronken, wat wij gratis in onze handen gedrukt kregen. Iets terug geven van onze kant was geen optie, dit mocht niet omdat wij te gast waren. Vlak voor het begin van de 2e helft werd er naar boven gelopen, waar iedereen aan de kant ging voor deze jongens om hun eigen plaats weer op te zoeken. In het begin werden wij nog wat raar aangekeken, maar nadat iedereen zag dat wij bij dit groepje hoorden en net zo fanatiek meededen was dit al snel goed. Van de 2e helft kan ik me weinig herinneren, alleen dat de sfeer nog gekker was dan ik al dacht vanaf het andere vak. Continu word er gezongen, gezwaaid met vlaggen en geklapt. Doet er 1 iemand niet mee, word deze meteen aangesproken door 1 van de 12 capo's.. Na afloop vroegen de jongens of wij nog mee wat bier te drinken met hun ergens in het centrum, maar aangezien wij nog 3 uur moesten reizen met de trein leek ons dit geen slim plan helaas. Er werd afscheid genomen, en contact gegevens werden uitgedeeld. De jongens gingen de kroeg in, en wij zijn snel de trein ingestapt om met nog wat blikjes bier in de trein na te genieten van deze geweldige dag.
Aangekomen in Varese kwamen we echter nog voor een mindere verassing te staan, de bussen reden niet meer ondanks dat er volgens de borden om 9 uur nog bussen zouden gaan. Er werd opzoek gegaan naar een taxi, na 1 boze taxichauffeur die ons weigerde werd er na een halfuurtje zoeken en wachten een taxi gevonden die ons zou brengen. Deze taxichauffeur had duidelijk haast, want er werd met zo'n kleine 140 kilometer per uur door de bergen heen geracet. Voordeel was wel dat we dus binnen 10 minuten weer op de camping stonden, om onze ervaringen te delen met de rest.
FORZA ALLAGARI!