AC milan-cagliari (serie a)
Zaterdag 21 maart 20,45 stond deze wedstrijd op het programma, ik zat op ongeveer 1.,5 uur vanaf Milaan per trein. Een mooie wedstrijd om te bezoeken dus, dit zou echter niet mogelijk zijn omdat deze wedstrijd viel op mijn werk zaterdag, echter liep dit weer anders met dank aan de 'luie' Italianen. De camping die gebouwd moest worden, bleek nog niet klaar te zijn dus konden we hier niet terecht. Dit werd dus maar een halve werkdag, en zo kon ook deze wedstrijd mee gepakt worden. Onderweg in het busje terug naar onze eigen camping werd meteen mijn eigen Italiaanse tolk/voetbalkenner ingeschakeld voor de treinschema's, mogelijkheden voor tickets en een goed maar low-budget hostel door te sturen. Deze kwam gelukkig heel snel met reacties, en zo kon ik bij aankomst op mijn eigen camping mezelf meteen klaarmaken voor vertrek.
Zo werd er rond 14.00 in de trein gestapt, om na een kleine stop van de trein ergens op een klein vaag station om 16.00 aan te komen in Milaan. Tijdens de reis werden de verschillende hostels afgebeld, en had hostel Emmy's nog een bed over op een slaapzaal. Aangekomen in Milaan werd eerst het hostel bezocht om in te checken, na wat zoek en vraagwerk in moeizaam Italiaans werd het hostel gevonden. Er werd meteen doorgereisd naar het stadion, om even snel wat te eten en wat biertjes te scoren. Bij het stadion aangekomen werd ik meteen aangesproken door duistere figuren die kaarten hadden voor de beste plaatsen in het stadion, bij hun de helft van de prijzen aan de kassa hiervoor moest ik meekomen naar een steegje achter het stadion. Geen goed plan dus, dit aanbod werd afgeslagen om gewoon netjes aan de kassa een kaartje te kopen. Er werden kaarten gekocht voor de Curva-Sud, na even zoeken naar de ingang werd deze bereikt, ook hier weer de strenge controles waar zelfs mijn aansteker ingeleverd moest worden.
Aangekomen bij het vak stond echter iedereen gewoon te roken, dus de aansteker die ik kwijt was had ik zo weer terug met dank aan de gastvrije Italianen. Even later waren deze toch niet zo gastvrij, ik liep de tribune op, voor de tribune opgangen stonden wel veel brede gasten de ingangen half dicht te houden maar hier kon ik wel omheen. Een mooi plaatsje opgezocht aan de zijkant van de tribune, maar dit was dus niet de bedoeling...Er kwamen drie beren aangerend compleet onherkenbaar door mutsen, zonnebrillen en bivak mutsen die me weg kwamen sturen, en in het Italiaans begonnen te schreeuwen. Ik moest naar een ander vak helemaal in de hoek waar nog wat andere mensen zaten, nadat ze mij naar een stoel hadden begeleidt waar ik mocht zitten kreeg ik van een andere jongen uitleg. Er was voor deze wedstrijd een boycot gehouden omdat AC Milan te slecht presteerde in hun ogen, en dus bleef de hele tribune leeg.
Ik kreeg dus een wedstrijd voorgeschoteld zonder sfeer, in een leeg stadion. Er kunnen bijna 83.000 mensen in, er waren er ongeveer 31..000 op af gekomen. Waarvan naar schatting nog geen 150 man in het uitvak boven ergens in een hoekje.. Over de wedstrijd zelf kan ik heel kort zijn, AC Milan won met 3-1, maar dit had makkelijk 6/7-1 kunnen zijn, door de grote kansen die gemist werden. Hoogtepunt was de goal van Philippe Mexès, die een prachtige volley binnenschoot. Na 90 minuten kon ik na een saaie wedstrijd, maar met toch een mooie indruk van het machtige stadion zelfs als het half leeg is het stadion verlaten, om door de regen terug te lopen naar de dichtstbijzijnde metro halte wat zo'n half uur lopen is. Om vanaf hier terug te reizen naar mijn hostel, aangekomen in de wijk van mijn hostel bleek dit er toch wat anders uit te zien dan diezelfde middag. Overal op hoeken duistere figuren die iedereen aankijken, wat me niet echt veilig leeg. Snel terug het metro station ingelopen, mijn oude telefoon in mijn broekzak gedaan met mijn portemonnee met wat losgeld en onnodige pasjes. en de rest veilig in mijn onderbroek en snel doorgelopen naar mijn hostel.
Aangekomen in het hostel bleek ik met een man uit Israël op de slaapzaal te liggen, na een uurtje ervaringen uitwisselen ben ik mijn bed op gaan zoeken om de volgende dag nog wat van Milaan te bekijken en rond het middag uur terug te reizen naar de camping. Op de camping kwam ik achter toch de domper van de trip, ik was blijkbaar mijn wedstrijdkaartje vergeten in het hostel, wat toch wel jammer is omdat deze nu niet toegevoegd kan worden aan de collectie wedstrijdkaartjes thuis..
Zo werd er rond 14.00 in de trein gestapt, om na een kleine stop van de trein ergens op een klein vaag station om 16.00 aan te komen in Milaan. Tijdens de reis werden de verschillende hostels afgebeld, en had hostel Emmy's nog een bed over op een slaapzaal. Aangekomen in Milaan werd eerst het hostel bezocht om in te checken, na wat zoek en vraagwerk in moeizaam Italiaans werd het hostel gevonden. Er werd meteen doorgereisd naar het stadion, om even snel wat te eten en wat biertjes te scoren. Bij het stadion aangekomen werd ik meteen aangesproken door duistere figuren die kaarten hadden voor de beste plaatsen in het stadion, bij hun de helft van de prijzen aan de kassa hiervoor moest ik meekomen naar een steegje achter het stadion. Geen goed plan dus, dit aanbod werd afgeslagen om gewoon netjes aan de kassa een kaartje te kopen. Er werden kaarten gekocht voor de Curva-Sud, na even zoeken naar de ingang werd deze bereikt, ook hier weer de strenge controles waar zelfs mijn aansteker ingeleverd moest worden.
Aangekomen bij het vak stond echter iedereen gewoon te roken, dus de aansteker die ik kwijt was had ik zo weer terug met dank aan de gastvrije Italianen. Even later waren deze toch niet zo gastvrij, ik liep de tribune op, voor de tribune opgangen stonden wel veel brede gasten de ingangen half dicht te houden maar hier kon ik wel omheen. Een mooi plaatsje opgezocht aan de zijkant van de tribune, maar dit was dus niet de bedoeling...Er kwamen drie beren aangerend compleet onherkenbaar door mutsen, zonnebrillen en bivak mutsen die me weg kwamen sturen, en in het Italiaans begonnen te schreeuwen. Ik moest naar een ander vak helemaal in de hoek waar nog wat andere mensen zaten, nadat ze mij naar een stoel hadden begeleidt waar ik mocht zitten kreeg ik van een andere jongen uitleg. Er was voor deze wedstrijd een boycot gehouden omdat AC Milan te slecht presteerde in hun ogen, en dus bleef de hele tribune leeg.
Ik kreeg dus een wedstrijd voorgeschoteld zonder sfeer, in een leeg stadion. Er kunnen bijna 83.000 mensen in, er waren er ongeveer 31..000 op af gekomen. Waarvan naar schatting nog geen 150 man in het uitvak boven ergens in een hoekje.. Over de wedstrijd zelf kan ik heel kort zijn, AC Milan won met 3-1, maar dit had makkelijk 6/7-1 kunnen zijn, door de grote kansen die gemist werden. Hoogtepunt was de goal van Philippe Mexès, die een prachtige volley binnenschoot. Na 90 minuten kon ik na een saaie wedstrijd, maar met toch een mooie indruk van het machtige stadion zelfs als het half leeg is het stadion verlaten, om door de regen terug te lopen naar de dichtstbijzijnde metro halte wat zo'n half uur lopen is. Om vanaf hier terug te reizen naar mijn hostel, aangekomen in de wijk van mijn hostel bleek dit er toch wat anders uit te zien dan diezelfde middag. Overal op hoeken duistere figuren die iedereen aankijken, wat me niet echt veilig leeg. Snel terug het metro station ingelopen, mijn oude telefoon in mijn broekzak gedaan met mijn portemonnee met wat losgeld en onnodige pasjes. en de rest veilig in mijn onderbroek en snel doorgelopen naar mijn hostel.
Aangekomen in het hostel bleek ik met een man uit Israël op de slaapzaal te liggen, na een uurtje ervaringen uitwisselen ben ik mijn bed op gaan zoeken om de volgende dag nog wat van Milaan te bekijken en rond het middag uur terug te reizen naar de camping. Op de camping kwam ik achter toch de domper van de trip, ik was blijkbaar mijn wedstrijdkaartje vergeten in het hostel, wat toch wel jammer is omdat deze nu niet toegevoegd kan worden aan de collectie wedstrijdkaartjes thuis..