C'est fini
Voorafgaand aan dit seizoen was "een top5-notering" de doelstelling van FC Eindhoven. Een plek die garantie gaf op deelname aan de play-offs. Voor de laatste competitieronde stond FC Eindhoven slechts op een 11e notering en had het alleen kans op play-offvoetbal als RKC Waalwijk punten zou laten liggen in Maastricht en FC Eindhoven de derby wist te winnen van Helmond Sport. Dat eerste gebeurde wel, het laatste niet. Helmond Sport kwam al vroeg op voorsprong door een goal van Thomassen. Vlak voor rust stelde FC Eindhoven orde op zaken door goals van Leonardo en Vandeputte. De stand in Limburg was gunstig, RKC stond op 1-1 tegen MVV, maar drie minuten voor tijd maakte Juliana namens Helmond Sport een einde aan de nacompetitiedroom van onze blauw-witten, hij tekende in de 87e minuut voor de 2-2.
"Derbyday" op de laatste speelronde van het seizoen! Toen we in augustus 2016 het competitieschema onder ogen kregen wisten we al wat we van plan waren op deze dag: Een goeie barbecue knallen in het lentezonnetje! Goed, het lentezonnetje liet het deze vrijdag even afweten, maar de barbecue die was georganiseerd door Lubse, Segers en 't Bambierke was super! Aan voedsel was er geen tekort (Mocht er iemand nog een aantal flessen curry willen overnemen voor een zacht prijsje....) en dankzij de all-in bandjes kon men ook onbeperkt drankjes bestellen aan de bar van onze stamkroeg! Rond het Sint Gerardusplein zag het al gauw blauw van de mensen, er was veel politie op de been. Tevergeefs, want ondanks eerdere berichten besloten de Helmonders toch maar netjes met hun "stink-combi" mee te gaan. Binnen in 't Bambierke was het zo niet nóg drukker. Er hadden zich al veel mensen verzameld in onze stamkroeg en na voor de vijfde keer meegezongen te hebben met Smokie's Living next door to Alice (Helmond, who the f*ck is Helmond?!) en ook de ouderen van Eindhoven1909 zich hadden uitgeleefd op de muziek (2BrothersOnThe4thFloor en DJ Paul Elstak werden weer eens onder het stof vandaan gehaald!) besloten we maar eens rond een uur of 19u onder luid gezang, hier en daar een verdwaald stroboscoopje en natuurlijk veel politiebegeleiding richting de Aalsterweg te vertrekken! Als nestor van de groep zorgde onze Tonnus ervoor dat iedereen veilig aan de overkant van de Antoon Coolenlaan kwam door zichzelf maar als verkeersregelaar in te zetten, maar niet voordat hij iedereen even kort liet wachten omdat onze Lubse een plasje moest plegen.
Aangekomen in het stadion vertrokken we snel richting vak D om iedereen te attenderen op onze sfeeractie, die 's middags al op vakkundige wijze was klaargelegd door, wie anders dan, onze eigen facilitair manager! Gelukkig was vlak voor de aftrap vak D goed gevuld en konden het spandoek en de "bordjes" daarachter omhoog toen de spelers het veld betraden. Ondanks onze zorgen of deze sfeeractie wel een succes zou worden pakte hij prachtig uit en vak D was volledig in het blauw-wit bekleed. Onze supportercoördinator zorgde samen met afdeling Rooi voor de shooters en het plaatje was compleet! We hadden het al een tijdje over een bordjesactie (u moet weten dat zelfs onze Whatsapp-groep de naam "FC Bordjesactie" draagt), maar wisten niet zeker of een actie als deze bij onze club wel goed zou uitpakken. Het antwoord daarop?: Volmondig "ja!". Een nieuwe mijlpaal in ons bestaan als Ultras Eindhovia!
Na een mooie minuut stilte voor Ben van Vliet (oud-technisch directeur, scout, trainer) was het tijd voor de aftrap. De eerste kans was voor onze FC. Rai Vloet werd de diepte in gestuurd en kwam oog in oog met Helmond-doelman van Gassel. Die stak zijn been uit en toucheerde Vloet, waarna onze middenvelder een beetje te opzichtig naar de grond duikelde. Scheidsrechter Martens besloot dan ook niet te fluiten voor dit lichte vergrijp. Beide ploegen hadden aanvallende intenties en het wedstrijdbeeld golfde in de beginfase ook op en neer. In de 13e minuut kwam de eerste echte kans voor Helmond Sport. Een goede voorzet van Zeldenrust belandde op het hoofd van Thomassen, die de goede hoek uit koos en raak knikte: 0-1. Ondertussen was ons ook het nieuws bereikt dat ook RKC Waalwijk op een 0-1 voorsprong stond in Maastricht, alles behalve goed nieuws dus! Vak D leek even in de touwen hangen als een verslagen bokser, maar na een mooi pyro-showtje kwam de sfeer op het vak weer tot leven! Ook op het veld liet FC Eindhoven het hoofd niet hangen. Er was opnieuw een kans, ditmaal voor Lieder, maar in het strafschopgebied werd hij aan zijn arm naar beneden getrokken door van Koesveld. Ditmaal was het een zuivere penalty, maar ook nu weigerde Martens op zijn fluitje te blazen. Na 27 minuten voetballen viel dan toch de verdiende gelijkmaker. Een mooie aanval die dwars door de Helmondse defensie sneed werd koel afgerond door Leonardo. Tien minuten later konden we opnieuw juichen. Een counter uit het boekje: Swinkels ving de bal op na een corner van Helmond Sport, bediende Lieder die met een schitterende actie de Helmondse defensie te kijk zette en nog een mooie voorzet voor Vandeputte in huis had ook, de kleine Belg kon ongehinderd binnen koppen bij de tweede paal: 2-1! Ook MVV Maastricht had inmiddels gescoord en dat betekende goed nieuws: Virtueel speelde FC Eindhoven op dat moment nacompetitie! Er ontstond een heerlijk sfeertje en dat werd volgehouden tot scheidsrechter Martens floot voor het rustsignaal.
In de rust bereikte ons het nieuws dat MVV Maastricht verder moest met 10 man na een rode kaart. Het zou dus nog spannend worden in de Geusselt! FC Eindhoven ging na rust op jacht om de voorsprong verder uit te bouwen! Iets wat we met Beertje op de tribune al hadden besproken (voorsprong uitbouwen en daarna vasthouden, dat leek ons de beste tactiek!). Leonardo was opnieuw dichtbij een treffer, maar zijn inzet werd ternauwernood van de lijn gehaald door van Gassel. In de 59e minuut leek de 3-1 dan toch te vallen. Een vrije trap van Vandeputte vloog de goal in van Helmond Sport. Echter stond de assistent-scheidsrechter met zijn vlag omhoog wegens een buitenspelsituatie, wat vreemd was aangezien de bal onderweg door niets of niemand werd aangeraakt. Opnieuw werd FC Eindhoven benadeeld door het arbitrale trio. Even later was er de vrije trap voor Helmond Sport. Een prima "free-kick" van Strijbosch kon maar net uit de doelmond gered worden door Ruud Swinkels. Hierna was het weer de beurt aan FC Eindhoven. Rai Vloet mocht opnieuw alleen op keeper van Gassel af, maar opnieuw bleek de Helmondse doelpost een sta-in-de-weg voor onze nummer 9. Ook de volgende kans was voor Vloet. Een bekeken vrije trap van van den Buijs liet de bal panklaar op de pantoffel van Vloet vallen, maar deze keer schoot hij aan de verkeerde kant van de paal. Ook Lieder had de kans om de voorsprong te vergroten. Na een corner kopte hij enkele meters naast. Het wachten was op de 3-1 en ook in Limburg bleef de stand gunstig. Het feestje werd op vak D al een beetje gevierd, maar net nadat we begonnen waren aan het "Brabantse nachten zijn lang", uitgevoerd door onze eigen meneer Stokmans, viel daar uit het niets de gelijkmaker. Een goede voorzet van Hiwat werd afgerond door de compleet vrij staande Juliana. "Alles of niets!" klonk er van de tribune en zo ging FC Eindhoven ook voetballen, dat moest het wel. Dat leidde in de slotfase nog tot een grote kans voor Loof, maar het mocht niet zo wezen, de play-off ambities van FC Eindhoven konden voor dit seizoen begraven worden. Dat lieten de Helmond Sport-supporters nog maar eens duidelijk blijken met hun R.I.P.-doekje wat ze in het gastenvak hadden laten hangen. Toen de spelers afscheid kwamen nemen van het publiek namen wij nog even de tijd om onze oudgediende Ivo Rossen te bedanken voor de mooie jaren bij FC Eindhoven. Een groot tekstdoek werd speciaal voor hem omhoog gehouden op vak D!
Teleurgesteld zochten we de warmte op van het Supporters Home. Daar konden we ons tegoed doen aan een stuk pizza, probeerde Toeter Jan er met zijn optreden tóch nog een klein feestje van te maken maar namen we vooral afscheid. Afscheid van een zichtbaar geëmotioneerde Dario van den Buijs. Na een mooie speech van meneer Stokmans en het overhandigen van het welbekende "Super Dario"-doek nam onze captain en gaf een mooie, zo weten wij inmiddels (Dario is volgend seizoen actief in het zwart-wit van Heracles Almelo), afscheidsspeech. Hierna was het de beurt aan Ivo Rossen. Ook hij kreeg een spandoek mee naar huis en ook hij had een mooie afscheidsspeech voor de aanwezige supporters in petto. En nadat meneer Stokmans nog een laatste dansje had gedaan met "zijn" Suzanne ging de muziek uit en de lampen aan in het Supporters Home. Voor de allerlaatste keer dit seizoen....
"Derbyday" op de laatste speelronde van het seizoen! Toen we in augustus 2016 het competitieschema onder ogen kregen wisten we al wat we van plan waren op deze dag: Een goeie barbecue knallen in het lentezonnetje! Goed, het lentezonnetje liet het deze vrijdag even afweten, maar de barbecue die was georganiseerd door Lubse, Segers en 't Bambierke was super! Aan voedsel was er geen tekort (Mocht er iemand nog een aantal flessen curry willen overnemen voor een zacht prijsje....) en dankzij de all-in bandjes kon men ook onbeperkt drankjes bestellen aan de bar van onze stamkroeg! Rond het Sint Gerardusplein zag het al gauw blauw van de mensen, er was veel politie op de been. Tevergeefs, want ondanks eerdere berichten besloten de Helmonders toch maar netjes met hun "stink-combi" mee te gaan. Binnen in 't Bambierke was het zo niet nóg drukker. Er hadden zich al veel mensen verzameld in onze stamkroeg en na voor de vijfde keer meegezongen te hebben met Smokie's Living next door to Alice (Helmond, who the f*ck is Helmond?!) en ook de ouderen van Eindhoven1909 zich hadden uitgeleefd op de muziek (2BrothersOnThe4thFloor en DJ Paul Elstak werden weer eens onder het stof vandaan gehaald!) besloten we maar eens rond een uur of 19u onder luid gezang, hier en daar een verdwaald stroboscoopje en natuurlijk veel politiebegeleiding richting de Aalsterweg te vertrekken! Als nestor van de groep zorgde onze Tonnus ervoor dat iedereen veilig aan de overkant van de Antoon Coolenlaan kwam door zichzelf maar als verkeersregelaar in te zetten, maar niet voordat hij iedereen even kort liet wachten omdat onze Lubse een plasje moest plegen.
Aangekomen in het stadion vertrokken we snel richting vak D om iedereen te attenderen op onze sfeeractie, die 's middags al op vakkundige wijze was klaargelegd door, wie anders dan, onze eigen facilitair manager! Gelukkig was vlak voor de aftrap vak D goed gevuld en konden het spandoek en de "bordjes" daarachter omhoog toen de spelers het veld betraden. Ondanks onze zorgen of deze sfeeractie wel een succes zou worden pakte hij prachtig uit en vak D was volledig in het blauw-wit bekleed. Onze supportercoördinator zorgde samen met afdeling Rooi voor de shooters en het plaatje was compleet! We hadden het al een tijdje over een bordjesactie (u moet weten dat zelfs onze Whatsapp-groep de naam "FC Bordjesactie" draagt), maar wisten niet zeker of een actie als deze bij onze club wel goed zou uitpakken. Het antwoord daarop?: Volmondig "ja!". Een nieuwe mijlpaal in ons bestaan als Ultras Eindhovia!
Na een mooie minuut stilte voor Ben van Vliet (oud-technisch directeur, scout, trainer) was het tijd voor de aftrap. De eerste kans was voor onze FC. Rai Vloet werd de diepte in gestuurd en kwam oog in oog met Helmond-doelman van Gassel. Die stak zijn been uit en toucheerde Vloet, waarna onze middenvelder een beetje te opzichtig naar de grond duikelde. Scheidsrechter Martens besloot dan ook niet te fluiten voor dit lichte vergrijp. Beide ploegen hadden aanvallende intenties en het wedstrijdbeeld golfde in de beginfase ook op en neer. In de 13e minuut kwam de eerste echte kans voor Helmond Sport. Een goede voorzet van Zeldenrust belandde op het hoofd van Thomassen, die de goede hoek uit koos en raak knikte: 0-1. Ondertussen was ons ook het nieuws bereikt dat ook RKC Waalwijk op een 0-1 voorsprong stond in Maastricht, alles behalve goed nieuws dus! Vak D leek even in de touwen hangen als een verslagen bokser, maar na een mooi pyro-showtje kwam de sfeer op het vak weer tot leven! Ook op het veld liet FC Eindhoven het hoofd niet hangen. Er was opnieuw een kans, ditmaal voor Lieder, maar in het strafschopgebied werd hij aan zijn arm naar beneden getrokken door van Koesveld. Ditmaal was het een zuivere penalty, maar ook nu weigerde Martens op zijn fluitje te blazen. Na 27 minuten voetballen viel dan toch de verdiende gelijkmaker. Een mooie aanval die dwars door de Helmondse defensie sneed werd koel afgerond door Leonardo. Tien minuten later konden we opnieuw juichen. Een counter uit het boekje: Swinkels ving de bal op na een corner van Helmond Sport, bediende Lieder die met een schitterende actie de Helmondse defensie te kijk zette en nog een mooie voorzet voor Vandeputte in huis had ook, de kleine Belg kon ongehinderd binnen koppen bij de tweede paal: 2-1! Ook MVV Maastricht had inmiddels gescoord en dat betekende goed nieuws: Virtueel speelde FC Eindhoven op dat moment nacompetitie! Er ontstond een heerlijk sfeertje en dat werd volgehouden tot scheidsrechter Martens floot voor het rustsignaal.
In de rust bereikte ons het nieuws dat MVV Maastricht verder moest met 10 man na een rode kaart. Het zou dus nog spannend worden in de Geusselt! FC Eindhoven ging na rust op jacht om de voorsprong verder uit te bouwen! Iets wat we met Beertje op de tribune al hadden besproken (voorsprong uitbouwen en daarna vasthouden, dat leek ons de beste tactiek!). Leonardo was opnieuw dichtbij een treffer, maar zijn inzet werd ternauwernood van de lijn gehaald door van Gassel. In de 59e minuut leek de 3-1 dan toch te vallen. Een vrije trap van Vandeputte vloog de goal in van Helmond Sport. Echter stond de assistent-scheidsrechter met zijn vlag omhoog wegens een buitenspelsituatie, wat vreemd was aangezien de bal onderweg door niets of niemand werd aangeraakt. Opnieuw werd FC Eindhoven benadeeld door het arbitrale trio. Even later was er de vrije trap voor Helmond Sport. Een prima "free-kick" van Strijbosch kon maar net uit de doelmond gered worden door Ruud Swinkels. Hierna was het weer de beurt aan FC Eindhoven. Rai Vloet mocht opnieuw alleen op keeper van Gassel af, maar opnieuw bleek de Helmondse doelpost een sta-in-de-weg voor onze nummer 9. Ook de volgende kans was voor Vloet. Een bekeken vrije trap van van den Buijs liet de bal panklaar op de pantoffel van Vloet vallen, maar deze keer schoot hij aan de verkeerde kant van de paal. Ook Lieder had de kans om de voorsprong te vergroten. Na een corner kopte hij enkele meters naast. Het wachten was op de 3-1 en ook in Limburg bleef de stand gunstig. Het feestje werd op vak D al een beetje gevierd, maar net nadat we begonnen waren aan het "Brabantse nachten zijn lang", uitgevoerd door onze eigen meneer Stokmans, viel daar uit het niets de gelijkmaker. Een goede voorzet van Hiwat werd afgerond door de compleet vrij staande Juliana. "Alles of niets!" klonk er van de tribune en zo ging FC Eindhoven ook voetballen, dat moest het wel. Dat leidde in de slotfase nog tot een grote kans voor Loof, maar het mocht niet zo wezen, de play-off ambities van FC Eindhoven konden voor dit seizoen begraven worden. Dat lieten de Helmond Sport-supporters nog maar eens duidelijk blijken met hun R.I.P.-doekje wat ze in het gastenvak hadden laten hangen. Toen de spelers afscheid kwamen nemen van het publiek namen wij nog even de tijd om onze oudgediende Ivo Rossen te bedanken voor de mooie jaren bij FC Eindhoven. Een groot tekstdoek werd speciaal voor hem omhoog gehouden op vak D!
Teleurgesteld zochten we de warmte op van het Supporters Home. Daar konden we ons tegoed doen aan een stuk pizza, probeerde Toeter Jan er met zijn optreden tóch nog een klein feestje van te maken maar namen we vooral afscheid. Afscheid van een zichtbaar geëmotioneerde Dario van den Buijs. Na een mooie speech van meneer Stokmans en het overhandigen van het welbekende "Super Dario"-doek nam onze captain en gaf een mooie, zo weten wij inmiddels (Dario is volgend seizoen actief in het zwart-wit van Heracles Almelo), afscheidsspeech. Hierna was het de beurt aan Ivo Rossen. Ook hij kreeg een spandoek mee naar huis en ook hij had een mooie afscheidsspeech voor de aanwezige supporters in petto. En nadat meneer Stokmans nog een laatste dansje had gedaan met "zijn" Suzanne ging de muziek uit en de lampen aan in het Supporters Home. Voor de allerlaatste keer dit seizoen....